ἀκείρατος

ἀκειρεκόμης

ἀκειρόκομος
ἀκειρε·κόμης, ου (ὁ) c. ἀκερσεκόμης, en parl. d’Apollon, Pd. P. 3, 14 ; I. 1, 7 ; des Scythes, A. Pl. 72, etc. ||
E Dor. -ας, Pd. ll. cc.