ἀκέλευστος

ἀκέλυφος

ἀκενόδοξος
ἀ·κέλυφος, ος, ον [ῠ] sans enveloppe, sans écorce, sans pelure, Th. C.P. 1, 17, 8.
Étym. ἀ, κέλυφος.