ἀκενόσπουδος

ἀκέντητος

ἄκεντρος
ἀ·κέντητος, ος, ον :
1 qui n’est pas ou n’a pas besoin d’être aiguillonné, Pd. O. 1, 21 ; El. N.A. 15, 24 ; Anth. 5, 203 ||
2 non tacheté, Plin. H.N. 37, 2, 10.
Étym. ἀ, κεντέω.