ἀκιϐδήλευτος

ἀκίϐδηλος

ἀκιϐδήλως
ἀ·κίϐδηλος, ος, ον, non falsifié, non altéré, de bon aloi, Plat. Leg. 916d ; joint à δόκιμος, Luc. Herm. 68 ; fig. honnête, Hdt. 9, 7, 1 ; en parl. de pers. DL. 7, 118.