ἀκλάρωτος

ἄκλαστος

ἄκλαυστος
ἄ·κλαστος, ος, ον, non brisé, Anth. 9, 322 ; fig. en parl. d’une ligne circulaire continue, Arstt. Cæl. 2, 6, 3.
Étym. ἀ, κλάω.