ἄκλεπτος

ἀκλεῶς

ἀκληεῖς
ἀκλεῶς, adv. sans gloire, Hdt. 5, 77 ; Ant. 113, 38 ; Isocr. 57d, etc. ||
E Épq. -είως, Il. 22, 304.
Étym. ἀκλεής.