ἀκληρωτί

ἀκλήρωτος

ἄκλῃστος
ἀ·κλήρωτος, ος, ον ;
1 qui n’a pas sa part de, gén. Pd. O. 7, 59 ||
2 non distribué en lots, Plut. M. 231e ||
3 sans partage par le sort, DC. fr. 62 ||
E Dor. ἀκλάρωτος [ᾱρ] Pd. l. c.
Étym. ἀ, κληρόω.