ἀκμητί

ἄκμητος

ἀκμόθετον
ἄ·κμητος, ος, ον :
1 non fatigué, infatigable, Hh. Ap. 520 ||
2 qui ne blesse point, Nic. Th. 737.
Étym. ἀ, κάμνω.