ἀκοντίζω

ἀκόντιον

Ἀκόντιον ὄρος
ἀκόντιον, ου (τὸ) []
1 petit javelot, petit trait, Hh. Ven. 460 ; Hdt. 1, 34 ; Thc. 5, 65 ; Xén. Hell. 4, 5, 15 ||
2 plur. exercice du javelot, Plat. Leg. 794c (ἄκων 1).