ἄκραντος

ἀκρασία

ἀκράτεια
ἀκρασία, ας () [ᾱσ] intempérie, p. opp. à εὐκρασία, Th. C.P. 3, 2, 5 ; DC. 77, 22 ||
E Ion. ἀκρησίη, Hpc. V. med. 10.
Étym. ἄκρατος.
ἀκρασία, ας () [ᾰσ] c. le suiv. Xén. Mem. 4, 5, 6 ; Plat. Rsp. 461b, Gorg. 525a ; Arstt. Rhet. 1, 12, 12, etc.
Étym. ἀκρατής.