ἀκροχορδονώδης

ἀκροχορδών

ἀκρόψιλος
ἀκρο·χορδών, όνος (ἡ) verrue avec une petite queue mince, Hpc. Aph. 1248 ; Plut. Fab. 1.
Étym. ἄ. χορδή.