ἀκροστίχιον

ἀκροστιχίς

ἀκροστόλιον
ἀκρο·στιχίς, ίδος () [ῐχ] acrostiche, pièce où les initiales de chaque vers réunies forment un sens, DH. 4, 62 ; Cic. Div. 2, 54.
Étym. ἄ. στίχος.