ἀκρύσταλλος

ἀκρωμία

ἀκρώμιον
ἀκρ·ωμία, ας () pointe de l’épaule, crête de l’omoplate, Hpc. Art. 791 ; garrot d’un cheval, Xén. Eq. 1, 11 ; Arstt. H.A. 2, 1, 11.
Étym. ἄ. ὦμος.