Ἀκύλιος

ἀκύλιστος

Ἀκύλλιος
ἀ·κύλιστος, ος, ον []
1 qu’on ne peut rouler, immobile, ferme, fig. Timon (Ath. 162f) ||
2 dont la parole est difficile, Timon (Sext. M. 9, 57).
Étym. ἀ, κυλίω.