ἀλεάζω

ἀλεαίνω

ἀλεαντικός
ἀλεαίνω (ao. ἠλέανα [ᾱν])
1 tr. échauffer, Arstt. Probl. 6, 3 ; El. V.H. 9, 30 ; au pass. Plut. M. 954f ||
2 intr. avoir chaud, Ar. Eccl. 540 (ἀλέα 1).