ἀλέκτρινος

ἄλεκτρος

ἀλεκτρύαινα
ἄ·λεκτρος, ος, ον :
1 sans union, Soph. Ant. 917 ; Eur. Tr. 257 ; adv. ἄλεκτρα, Soph. El. 962, sans hymen ||
2 sans union légitime, Soph. El. 492.
Étym. ἀ, λέκτρον.