ἀλέξημα

ἀλέξησις

ἀλεξήτειρα
ἀλέξησις, εως (ἡ) [ᾰ]
1 action de se mettre sur la défensive, Hdt. 9, 18 ||
2 remède, Hpc. 1279, 14.
Étym. ἀλέξω.