ἀλόγιστος

ἀλογίστως

ἀλογοπάθειαι
ἀλογίστως, adv. sans réflexion, d’où sans raison, Thc. 3, 45 ; Plat. Prot. 324b, Tim. 87c ; Pol. 1, 51, 2, etc. ; Plut. M. 171e, etc.