ἁλούς

ἀλουσία

ἀλουτέω-ῶ
ἀλουσία, ας (ἡ) défaut de propreté de celui qui ne se lave pas, Eur. Or. 226 ; Alex. (Ath. 161d), etc. ||
E Ion. -ίη, Hdt. 3, 52.
Étym. ἄλουτος.