ἀλυπήτως

ἀλυπία

ἀλυπιάς
ἀλυπία, ας () []
1 pass. absence de chagrin, Plat. Ax. 371d ; Arstt. Rhet. 1, 5, 15 ||
2 act. innocuité, Th. H.P. 2, 4, 2.
Étym. ἄλυπος.