ἀλήλιφα

ἄλημα

ἀλήμεναι
ἄλημα, ατος (τὸ) [ᾰλ] pelure du grain de blé moulu, son, d’où rebut, fig. en parl. d’Ulysse, Soph. Aj. 381 ; cf. περίτριμμα, παιπάλημα.
Étym. ἀλέω.