Ἀμαλθίη

ἄμαλλα

ἀμαλλοδετήρ
ἄμαλλα, ης () [ᾰμ]
1 gerbe, faisceau, Soph. fr. 540 ; Plut. Popl. 8, etc. ||
2 lien pour les gerbes, Philstr. (v. ἀμάλη) ||
3 blé (sur pied) Q. Sm. 11, 156, etc.
Étym. ἀμάω.