ἆμαρ

ἀμάρα

Ἀμαρακίνη
ἀμάρα, ας (ἡ) [ᾰᾰρ]
1 canal, conduit d’eau, Il. 21, 259 ; A. Rh. 3, 1392 ||
2 fossé, Thcr. Idyl. 27, 52 ||
E Ion. ἀμάρη, Il. l. c.
Étym. Orig. inconnue.