ἀμάρακον

ἀμάρακος

ἀμαράντινος
ἀμάρακος, ου (ὁ) [ᾰῨᾰ] c. le préc. Chærém. (Ath. 608c) ; Th. H.P. 6, 7, 14, etc. ; Nic. Th. 575.