ἀμϐολαδίς

ἀμϐολάς

ἀμϐολή
ἀμϐολάς, άδος (ἡ) s. e. γῆ, terrasse (litt. terre amoncelée) Xén. Cyr. 7, 5, 12.
Étym. ἀμϐολή.