Ἀμϐρόσιαι πέτραι

ἀμϐροσίοδμος

ἀμϐρόσιος
ἀμϐροσί·οδμος, ος, ον, qui a l’odeur de l’ambroisie, Philox. (Ath. 409e).
Étym. ἀμϐροσία, ὀδμή.