ἀμφιϐράγχια

ἀμφίϐραχυς

ἀμφίϐροτος
ἀμφί·ϐραχυς, εως () [ᾰχ] s. e. πούς, amphibraque, pied d’une longue entre deux brèves, DH. Comp. 17 ; Drac. 129, 5 ; Héph. 3, 2 ; A. Quint. p. 53.
Étym. ἀ. βραχύς.