ἀμφίκαρπος

ἀμφίκαυστις

ἀμφικεάζω
ἀμφί·καυστις, εως () orge à moitié mûre, dont on faisait une bouillie après l’avoir grillée et moulue, Crat. (Com. fr. 2, 186).
Étym. ἀ. καίω.