ἀμφισϐητητικός

ἀμφισϐητητικός, ή, όν, propre à la controverse, Plat. Pol. 306a : ἡ -ική (s. e. τέχνη) Plat. Soph. 226a, l’art de la controverse ; τὸ ἀμφισϐητητικόν, Plat. Soph. 225a, la controverse.