ἀμυγδάλεος

ἀμυγδάλη

ἀμυγδαλῆ
ἀμυγδάλη, ης () [ᾰᾰ]
1 amande, Com. (Ath. 52c, d, 53a, etc.); Plut. M. 233a, etc. ||
2 amande d’un noyau de pêche, Geop. 10, 14.
Étym. pré-grec.