ἀναϐαθμίς

ἀναϐαθμός

ἀναϐαίνω
ἀναϐαθμός, οῦ (ὁ) degré, marche, Hdt. 2, 125 ; Arstt. Œc. 2, 5, 1 ; El. N.A. 6, 61 ; fig. δι’ ἀναϐαθμῶν, Phil. 2, 557, par degrés, graduellement.
Étym. ἀναϐαίνω.