ἀνακομιστέον

ἀνακοντίζω

ἀνάκοος
ἀν·ακοντίζω (impf. ἀνηκόντιζον) [ᾰκ]
1 s’élancer comme un trait, Il. 5, 113 ; Hdt. 4, 181 ||
2 lancer comme un trait, Philstr. 906.