ἀναλλοιώτως

ἀνάλλομαι

ἄναλμος
ἀν·άλλομαι (f. -αλοῦμαι, ao. 1 ἀνηλάμην) sauter, Thcr. Idyl. 8, 88 ; avec ἐπί et l’acc. Xén. Hipp. 8, 3 ; avec ἐξ et le gén. Ar. Ach. 669 ; DH. 8, 54, sauter hors de ||
E Ao. dor. 3 sg. ἀνάλατο [ᾰᾱᾰ] Thcr. Idyl. l. c.
Étym. ἀνά, ἅλλομαι.