ἀναλόγως

ἄναλος

ἀναλόω
ἄν·αλος, ος, ον [ᾰλ]
1 sans sel, non salé, Arstt. Probl. 21, 5 ; Plut. M. 684f ||
2 qui ne sale pas, NT. Marc. 9, 50.
Étym. ἀν-, ἅλς.