ἀναπλάκητος

ἀνάπλασις

ἀνάπλασμα
ἀνάπλασις, εως (ἡ)
1 action de remettre (un membre) Hpc. 746a ||
2 reproduction, formation nouvelle (de chair) Hpc. 748g.
Étym. ἀναπλάσσω.