ἀναρροφάω-ῶ

ἀναρροφέω-ῶ

ἀναρρόφησις
ἀνα·ρροφέω-ῶ, engloutir avec bruit, Arstt. Meteor. 2, 3, 2 ; Plut. M. 894b ; Luc. V.H. 1, 30.
Étym. ἀνά, ῥοφέω.