ἀνάσιλλος

ἀνάσιμος

ἀνασκαίρω
ἀνά·σιμος, ος, ον [ῑ]
1 au nez retroussé, camus, Ar. Eccl. 940 ||
2 retroussé, en gén. Arstt. H.A. 2, 5, etc.
Étym. ἀνά, σιμός.