ἀνασταχυόομαι-οῦμαι

ἀνασταχύω

ἀναστείϐω
ἀνα·σταχύω [τᾰ] monter en épis, se couvrir d’épis, Procl. H. Ven. 10 ||
E Impf. itér. ἀνασταχύεσκον, A. Rh. 3, 1354 ; 3 sg. ἀνασταχύεσκε, Procl. l. c.
Étym. ἀνά, στάχυς.