ἀναστενάχω

ἀναστένω

ἀναστέριστος
ἀνα·στένω (seul. prés. et impf. ἀνέστενον) gémir, Eschl. Ag. 546, etc. ; Soph. Ph. 737, etc. ; Eur. Hec. 184, etc. ; avec l’acc. gémir sur, Eur. I.T. 551.