ἀναξηρασμός

ἀναξία

Ἀναξιϐία
ἀναξία, ας (ἡ) indignité, Zénon (DL. 7, 105).
Étym. ἀνάξιος.
ἀναξία, ας (ἡ)
1 pouvoir, charge, autorité, Pd. N. 8, 10 ||
2 royauté, Eschl. fr. 9.
Étym. ἀνάσσω.