ἀνδραποδωδῶς

ἀνδραποδώνης

ἀνδράριον
ἀνδραποδ·ώνης, ου (ὁ) [ᾰπ] marchand d’esclaves, Ar. fr. 295.
Étym. ἀνδράποδον, ὠνέομαι.