ἀνέμφαντος

ἀνέμφατος

ἀνεμφάτως
ἀν·έμφατος, ος, ον [φᾰ] qui n’exprime pas ou n’indique pas, gén. Plut. M. 45c.
Étym. ἀν-, ἐμφαίνω.