ἀνένδετος

ἀνενδεῶς

ἀνενδοίαστος
ἀνενδεῶς, adv. sans manquer de rien, largement, DH. Rhet. 1, 5 ; Junc. (Stob. Fl. 3, p. 423).
Étym. ἀνενδεής.