ἀνεφέλκω

ἀνέφελος

ἄνεφθος
ἀ·νέφελος, ος, ον :
1 sans nuage, serein, Od. 6, 45 ; Arstt. Mund. 4, 4 ; Plut. Arat. 21 ||
2 fig. non voilé, Soph. El. 1246 ||
E [ᾱ] Od. l. c. ; Arat. 415 (var. ἀννέφ-).
Étym. ἀ, νεφέλη.