ἀνερευνάω-ῶ

ἀνερεύνητος

ἀνερήσομαι
ἀν·ερεύνητος, ος, ον :
1 non exploré, Plat. Hipp. ma. 298c ; Arstt. Nic. 10, 9, 22 ||
2 qu’on ne peut découvrir, Eur. Ion 255 ; Plat. Crat. 421d.
Étym. ἀν-, ἐρευνάω.