ἄνετος

ἀνετυμολόγητος

ἀνέτυμος
ἀν·ετυμολόγητος, ος, ον [ῠ] dont l’étymologie est inconnue, Sext. M. 1, 245.
Étym. ἀν-, ἐτυμολογέω.