ἀνευλαϐῶς

ἀνεύρεσις

ἀνευρετέον
ἀνεύρεσις, εως (ἡ) découverte, Eur. Ion 569 ; DH. 11, 27 ; Plut. Thes. 12.
Étym. ἀνευρίσκω.