ἄγκοινα
ἀγκομίζωἄγκοινα, ion.
ἀγκοίνη, ης
(ἡ)
1 bras recourbé,
au pl. Il.
14, 213 ; Od.
11, 261, etc.
||
2 toute chose arrondie
ou recourbée qui enveloppe ou enserre, Anth.
9, 398 ; Opp.
H. 3, 34
||
E Att. ἄγκοινα, d’où acc. sg. ἄνκοιναν, CIA. 2, 807, a, 144
(330 av. J.-C.), cf. δέσποινα (v. Meisterh. p. 94, 4).
Étym.
ἀγκών.