ἀγκύλως

ἀγκύλωσις

ἀγκυλωτός
ἀγκύλωσις, εως (ἡ) [ῠ] soudure d’une articulation, ankylose, Gal. 2, 391 ; Aét. 7, 66.
Étym. ἀγκυλόω.