ἀνόμοιος
ἀνομοιόστροφοςἀν·όμοιος, ος, ον,
dissemblable, différent de, dat.
Xén. Mem.
3, 8, 4 ; Plat.
Gorg. 513b ; abs. Ar. Eq. 1144 ; Isocr. 279d ; Arstt. P.A. 2, 1, etc. ||
Sup. -ότατος, Xén. Mem. 3, 8, 4 ;
Plat. Parm.
159a,
etc. ||
E Fém. -α, Isocr. l. c. ; Arstt. Aud. p. 803 b, 8.
Étym.
ἀν-, ὅμοιος.